Świadczenie pielęgnacyjne przyznawane jest na okres ważności orzeczenia o niepełnosprawności. Jeśli na domiar złego zaistniała konieczność rezygnacji z pracy, aby sprawować bezpośrednią opiekę nad niepełnosprawnym dzieckiem, wtedy można ubiegać się o wsparcie finansowe.
Na co można liczyć?
Rodzic, który zrezygnował z pracy, aby sprawować opiekę nad niepełnosprawnym dzieckiem może liczyć na:
– świadczenie pielęgnacyjne, które przysługuje w momencie, kiedy niepełnosprawność dziecka powstała przed ukończeniem przez nie 18 lat (25 lat w sytuacji, kiedy się uczy). Wtedy można liczyć na wypłatę 820 złotych bez względu na wysokość dochodów w rodzinie. Pamiętajmy jednak, że tego rodzaju świadczenie przysługuje tylko wtedy, kiedy opiekun nie ma innego źródła dochodu. Mało tego, w momencie pobierania świadczenia nie ma prawa dorabiać. A dziecko musi mieć wyraźnie wskazane, że jego niepełnosprawność wymaga opieki lub pomocy innej osoby.
Wniosek o wypłatę świadczenia z orzeczeniem o niepełnosprawności dziecka należy złożyć w instytucji, która w gminie zajmuje się wypłatą świadczeń rodzinnych.
– specjalny zasiłek opiekuńczy, o który starać się mogą osoby, które zostały obciążone obowiązkiem alimentacyjnym, a niepełnosprawność podopiecznego powstała po 25 roku życia lub jest spowodowana starością. W tym przypadku można liczyć na wypłatę świadczenia w wysokości 520 złotych, a państwo bierze na siebie obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Warunkiem jest jednak fakt, że dochód w rodzinie nie może przekraczać 623 złotych na osobę. Na zasiłek nie może liczyć opiekun, który ma źródło dochodu.
Z kolei sama osoba niepełnosprawna ma prawo do otrzymania zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie 153 złotych. Przysługuje wtedy, gdy:
– dziecko jest niepełnosprawne,
– osoba ma więcej niż 16 lat i znaczny stopień niepełnosprawności albo posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała do 21 roku życia,
– osoba, która ukończyła 75 lat.
