Maliny przy dobrej pielęgnacji obficie owocują już w drugim roku po posadzeniu. Korzenie malin są wytrzymałe na mróz, natomiast pędy i pąki zimą mogą przemarzać. Maliny kwitną dość późno, toteż kwiaty bardzo rzadko przemarzają wiosną. Krzewy te wymagają gleby żyznej i wilgotnej. Nieźle rosną także na glebach lżejszych, dobrze uprawionych i dość zasobnych w wodę. Szczególnie korzystne warunki do uprawy malin są na terenach o- większej ilości opadów i bardzo żyznych glebach.
Przy odpowiednim doborze odmian maliny zbiera się cały lipiec. Znane są także odmiany owocujące dwukrotnie. Po letnim owocowaniu kwitną one ponownie pod koniec lipca, a owoce dojrzewają, w zależności od odmiany, od połowy sierpnia aż do przymrozków.
Do najcenniejszych odmian owocujących tylko latem należy Mailing Promise. Krzew jest dorodny, owocuje obficie. Owoce są duże, szerokostożkowe, czerwone, bardzo smaczne, nadają się do zamrażania i innego przetwarzania. Odmiana Mailing Seedling owocuje znacznie obficiej niż Mal-lling Promise, jest bardziej wytrzymała na mróz i odporna na choroby. Owoce ma bardzo duże, szerokostożkowe, czerwone. Nadaje się zarówno do jedzenia na świeżo, jak i na przetwory.
Z odmian powtarzających owocowanie na uwagę zasługuje LloydGeorge. Jest odmianą bardzo plenną. Owoce są średniej wielkości, a także duże, w kształcie wydłużonego stożka, ciemno karminowe. Przydatne do różnego rodzaju przetworów i zamrażania.
Najlepszą z odmian powtarzających owocowanie jest September. Owoce są małe i średniej wielkości, kuliste, czerwone, nadają się do bezpośredniego spożycia.
Do sadzenia nadają się tylko rośliny dobrze wyrośnięte i ukorzenione, świeże, bez zaschniętych pędów i korzeni. Gleba pod maliny musi być dobrze przygotowana: odchwaszczona i zasilona obornikiem lub kompostem w ilości 6 kg/m2. Ponadto można zastosować nawozy mineralne: potasowe 30 g/m2 i fosforowe 10 g/m2. Po nawożeniu glebę należy głęboko przekopać. Maliny najlepiej sadzić jesienią, wówczas rośliny mogą się częściowo ukorzenić przed nadejściem mrozów. Wiosną rozpoczną wegetację bardzo wcześnie i latem będą zdolne do wytworzenia dostatecznie silnych pędów.
Maliny sadzone wiosną zawsze rosną słabiej niż posadzone jesienią. Sadzi sieje w rozstawie 150 x 40 cm i 5-7 cm głębiej niż rosły w mateczniku. Posadzone rośliny trzeba przyciąć tuż nad powierzchnią ziemi, a nawet 1—2 cm w ziemi. Zabieg ten zmniejsza niebezpieczeństwo porażenia wyrastających pędów przez grzyby, które powodują ich zamieranie. Ponadto przyspiesza wyrastanie nowych, silnych pędów z szyjki korzeniowej. Wycięte pędy należy zebrać i spalić.
Maliny corocznie nawozi się nawozami mineralnymi w następujących dawkach: 20—30 g/m2 nawozów potasowych i 10-15 g/m2 nawozów fosforowych jesienią oraz po 10 g/m2 nawozów azotowych i magnezowych wczesną wiosną. Ponadto zaleca się nawozić organicznie, stosując co 2-3 lata rozłożony obornik w dawce 5 kg/m2. Maliny są wrażliwe na chlor, dlatego należy stosować potas w formie siarczanu potasu.
Maliny najlepiej prowadzić w szpalerach. W ogrodach przydomowych lepszy jest szpaler pojedynczy. Druty, do których przywiązuje się pędy, rozpina się wtedy jeden -nad drugim na słupkach rozmieszczonych co 5-8 m. Latem – po zbiorze owoców – usuwa się stare pędy, które owocowały i przywiązuje młode, które w przyszłym roku będą owocować.