
Jak przygotować się do terapii hormonalnej zastępczej?
Klimakterium jest procesem naturalnym, lecz wiele kobiet z powodu występujących wówczas dolegliwości wymaga leczenia. Terapia może być wprowadzona w każdej chwili po ostatniej miesiączce i nie musi być ograniczona czasowo (chyba że w jej trakcie pojawiają się przeciwwskazania).
Poniżej radzimy, jak przygotować się do terapii hormonalnej, jakie badania wykonać itp.
Wskazówki, w jaki sposób przygotować się do terapii hormonalnej
- Niezbędne badania
Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu hormonalnej terapii zastępczej wymagane jest ogólne badanie lekarskie, ginekologiczne z badaniem cytologicznym oraz dokładna ocena gruczołów sutkowych. Jest to minimum diagnostyczne. W niektórych przypadkach należy poszerzyć zakres badań in.in. o mammografię.
Podstawowym warunkiem stosowania hormonoterapii jest wyrażenie zgody przez pacjentkę i brak przeciwwskazań (np. przewlekle uszkodzenie wątroby, zakrzepowe zapalenie żyt, rak sutka).
- Dostępne preparaty i ich podawanie
Dzisiaj dostępnych jest wiele preparatów o różnej zawartości i składzie hormonów. Pozwala to na ich stosowanie indywidualnie, w zależności od potrzeb każdej pacjentki. Estrogeny, jeden ze składników terapii, mogą być podawane doustnie, dopochwowo lub przezskórnie.
Wybór sposobu stosowania preparatu zalety od współistniejących chorób, palenia papierosów, a także od akceptacji pacjentki.
Gestageny, będące niemal nieodłącznym składnikiem leczenia zaburzeń okresu przekwitania, mogą być podawane doustnie lub przezskórnie.
- Konieczne badania kontrolne
Wszystkie pacjentki poddawane hormonalnej terapii zastępczej powinny co 6-12 miesięcy przebyć badanie ogólnolekarskie z pomiarem ciśnienia tętniczego, badanie ginekologiczne z oceną cytologiczną oraz badanie palpacyjne sutków.
Często kontrola nad osobą przyjmującą preparaty hormonalne poszerzona jest o badanie ultrasonograficzne narządu rodnego, tarczycy, sutków i badania hormonalne.
- Alternatywy dla hormonalnej terapii zastępczej
U kobiet, które nie akceptują leczenia hormonami lub nie mogą ich stosować, zaleca się podawanie łagodnych środków uspokajających i preparatów ziołowych poprawiających krążenie.