Niestety nie każdy rodzaj padaczki można wyleczyć. Istnieje wiele tak zwanych zespołów padaczkowych, czyli różnych rodzajów choroby. Jedne są całkowicie uleczalne, w innych można tylko ograniczać liczbę napadów. Szansę na wyleczenie zwiększa wczesne i prawidłowe rozpoznanie typu padaczki oraz dobór właściwego leku. Jeśli w wyniku terapii napady nie pojawiły się przez kolejne 3 lata, jest duże prawdopodobieństwo, że choroba została wyleczona.
Napady drgawkowe to nie jedyny objaw tej choroby. Wyładowania elektryczne w mózgu, które powodują padaczkę, przejawiają się na wiele sposobów. Napady mogą mieć postać niekontrolowanego śmiechu lub „zagapiania się”, czyli chwilowego wyłączenia świadomości. Bezwiedne cmokanie, pocieranie dłoni, skurcze rąk – to również mogą być objawy padaczki jeśli powtarzają się w sposób niekontrolowany.
Najskuteczniejsze jest leczenie padaczki lekami. Jest ich bardzo dużo, więc zawsze istnieje możliwość dobrania najwłaściwszego leku. Niektóre typy choroby można wyleczyć operacyjnie, a także za pomocą tzw. symulatora nerwu błędnego, który hamuje napady.
Padaczka a ciąża i zdrowie dziecka
Kobieta chora na padaczkę może mieć zdrowe dziecko. Istnieje tylko jeden warunek – ciąża musi być planowana. Wtedy można zmienić lek na bezpieczny dla płodu. Nie ma również powodu, by obawiać się, że dziecko będzie chore na padaczkę, gdyż schorzenie to jest dziedziczne tylko w około 1 procencie.
Czy da się żyć normalnie, mając padaczkę?
Najważniejsze jest regularne przyjmowanie leków. Lepiej jest unikać nadmiaru emocji, zawsze przesypiać noc. Sport, poza nielicznymi wyjątkami, jest bardzo polecany. Nie powinno się na przykład zwalniać dziecka chorego na padaczkę z lekcji wychowania fizycznego. Należy pamiętać o tym, że padaczka to nie kalectwo ani choroba psychiczna. Chory nie może być odsuwany od zajęć dnia codziennego czy pracy zawodowej.
