Nowotwór u psa to proces niepohamowanego wzrostu komórek w organizmie zwierzęcia. W medycynie nowotwory zwane też guzami dzieli się na dwie grupy – nowotwory łagodne i złośliwe. Do tej drugiej grupy należy przede wszystkim rak. Warto uświadomić sobie, że nie każdy nowotwór jest rakiem, ale za to każdy rak jest nowotworem. Dział medycyny weterynaryjnej zajmujący się leczeniem nowotworów nazywa się onkologią weterynaryjną.
Musimy również wiedzieć, że niektóre rasy psów są szczególnie narażone na zachorowanie na nowotwór, bo np. rottweilery niezwykle często cierpią na chłoniaki i raka kości. Natomiast pies rasy owczarek niemiecki jest skłonny do nowotworów śledziony.
Rozpoznanie choroby nowotworowej u psa
Jeżeli nasz pupil choruje na nowotwór złośliwy, bardzo możliwe jest dojście do przerzutów na inne części ciała, ponieważ choroba powoduje uwalnianie się komórek. Wśród wszystkich organów ciała psa możemy wyróżnić te, które najczęściej ulegają wpływowi nowotworu. Są to: płuca, wątroba wraz z pozostałymi narządami znajdującymi się w jamie brzusznej oraz cały układ kostny. Współcześnie obserwujemy coraz częstsze przypadki zachorowań psów na różne odmiany nowotworów – od tych złośliwych po łagodne.
W przypadku guza mającego małe rozmiary jest możliwy zabieg mający na celu usunięcie narośli. Dlatego warto samodzielnie badać psa, sprawdzając choćby najmniejszą zmianę skórną. Jeśli zauważymy narośl na ciele naszego pupila, musimy niezwłocznie udać się do weterynarza i ustalić, czy nie jest to objaw nowotworu. Bardzo niekorzystne jest czekanie, aż guz sam zginie, bowiem to jedynie pogarsza sytuację i zmniejsza szanse wyleczenia choroby, a co za tym idzie, wskutek naszej bierności zwierzę może nawet tego nie przeżyć. Gdy już zostanie stwierdzony nowotwór, weterynarz nakreśla plan leczenia, sugerując się wielkością narośli. Jeżeli guz okaże się duży, konieczne jest wykonanie skomplikowanej operacji, która i tak nie gwarantuje przywrócenia psu zdrowia i uratowania jego życia. Aby uniknąć podobnych sytuacji, warto regularnie poddawać pupila badaniom profilaktycznym, które powinny odbywać się mniej więcej raz na pół roku.
Objawy
Nowotwór zewnętrzny występujący u psa jest stosunkowo łatwiejszy do wykrycia samodzielnie aniżeli nowotwór wewnętrzny. Objawy są dość widoczne już gołym okiem i aby wykryć chorobę, wystarczy obserwować pupila. Jeśli zauważymy u naszego psa jakąkolwiek narośl, warto przyjrzeć jej się przez dłuższy czas i stwierdzić, czy powiększa się ona. Kształt narośli także odgrywa ważną rolę, podobnie kolor. Pojawienie się owrzodzenia na szyi lub głowie także powinno nas zaniepokoić. Znakiem rozpoznawczym nowotworu może być również obrzmienie gruczołów mlekowych. Z objawów bardziej uciążliwych możliwe jest wystąpienie kaszlu, problemów z oddychaniem i niedokrwistości. Natomiast nowotwór jakiegoś organu wewnętrznego jest już trudniejszy do rozpoznania.
Podstawowe objawy to gwałtowna strata kilogramów pomimo odpowiedniego sposobu odżywiania się oraz powiększanie się brzucha. Pies cierpiący na nowotwór wewnętrzny jest ciągle znużony i zmęczony. W przypadku gdy jesteśmy zaniepokojeni stanem naszego zwierzęcia, warto skorzystać z pomocy lekarza weterynarii. Zanim postawi on diagnozę, dogłębnie zbada psa, przeprowadzając testy jego krwi i poziomu fosfatazy zasadowej. Wynik badań świadczący o podwyższeniu tego poziomu będzie oznaczał, że w organizmie zaczął się rozwijać niebezpieczny dla zdrowia i życia psa nowotwór. Kolejnym etapem jest prześwietlenie. Może ono odbyć się tylko na poziomie płuc, ale też może obejmować całe ciało zwierzęcia. Badanie to ma na celu stwierdzenie, czy nowotwór przerzucił się na inne organy. Następnie weterynarz po konsultacji z właścicielem psa musi podjąć decyzję, czy podejmować się operacji i jak ma wyglądać dalsze leczenie pupila. Oczywiście po wykonaniu zabiegu chirurgicznego niezbędne jest odbycie chemioterapii. Przebieg całego procesu leczenia zależy głównie od lekarza, który w takiej sytuacji stoi przez trudnym wyborem i nie lada zadaniem.
Rozwój medycyny w zakresie nowotworów zwierzęcych a etyka lekarska
Obecnie medycyna weterynaryjna jest na bardzo wysokim poziomie, co daje wiele możliwości koncepcji leczenia mnóstwa spośród chorób występujących u psów. Możliwości medyczne nie zawsze idą jednak w parze z etyką lekarską. Można to uzasadnić na przykładzie starego psa, u którego właśnie stwierdzono nowotwór. Guz zlokalizowano na łapie. Przeprowadzenie operacji nie daje stuprocentowej gwarancji wyleczenia psa.
Ponadto nie wiemy, czy rak nie dokonał przerzutów na inne części ciała. Poddanie tego starego, schorowanego zwierzęcia kolejnym cierpieniom w postaci operacji i chemioterapii, które i tak mogą mu przecież nie pomóc, jest mało etyczne. Przysporzymy mu tylko dodatkowego bólu, przy czym być może wcale nie przedłużymy jego życia. W takim przypadku wielu ludzi zgodzi się z tym, że lepiej jest pozwolić psu umrzeć śmiercią naturalną, bez wyniszczającego jego organizm leczenia.
Mały guz występujący u psa nie jest jakimś ogromnym problemem, ponieważ istnieje możliwość dość prostego usunięcia go, a następnie przesłania do badań histopatologicznych. Sytuacja nie jest już tak prosta i oczywista, gdy mamy do czynienia z naroślą większych rozmiarów lub znajdującą się w trudno dostępnym miejscu. Wtedy konieczne jest przeprowadzenie badań radiologicznych, laboratoryjnych oraz ultrasonograficznych. Kolejnym krokiem jest wykonanie biopsji nowotworu. W celu dogłębnego zbadania narośli, pobiera się jej próbkę, aby następnie móc nakreślić plan dalszego leczenia zwierzęcia. Gdy nasz pupil zostanie poddany zabiegowi usunięcia guza, mamy obowiązek już po trzech miesiącach zgłosić się z nim na kontrolę. Następna powinna odbyć się po sześciu miesiącach od daty usunięcia narośli, a kolejna po dwunastu miesiącach. W celu upewnienia się, czy nowotwór nie powrócił, wykonuje się badanie rentgenologiczne. Jeżeli po zabiegu zaniepokoją nas choćby najmniejsze zmiany skórne, powinniśmy niezwłocznie udać się do lekarza, aby mógł on rozwiać lub w najgorszym razie potwierdzić nasze wątpliwości. Ponadto jeśli usuwany wcześniej nowotwór należał do złośliwych, zwierzę po zabiegu musi być poddawane naświetlaniu na daną część ciała. Oprócz tego oczywiście niezbędna jest chemioterapia.Nowotwór złośliwy czy łagodny? Czyli jak rozpoznać charakter nowotworu
Jak uniknąć nowotworu u psa?
Wiele rodzajów nowotworów występujących u psów może być spowodowanych określonymi czynnikami. Nowotwór jajników czy też macicy wynika z cieczki u suczek, która powtarza się wielokrotnie i jej następstwem nie jest ciąża. Aby w takim przypadku uniknąć rozwoju tej groźnej choroby u naszej pupilki, warto ją wykastrować, jeśli nie chcemy, aby w przyszłości miała ona potomstwo. Kastracja zapobiega zachorowaniu na nowotwór gruczołów mlekowych. W zasadzie jest to jedyny sposób, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia nowotworu. Nie jesteśmy w stanie skutecznie zapobiec tej chorobie, dlatego jedynym wyjściem są częste badania profilaktyczne naszego psa, które dają możliwość szybszego wykrycia guza i usunięcie go z wyrządzeniem przy tym jak najmniejszych szkód naszemu zwierzęciu.
