Jak nauczyć dziecko odwagi?

odwazne dziecko

Jak nauczyć dziecko odwagi?

Nieśmiałe, wstydliwe, bojące się zarówno dorosłych jak i rówieśników dziecko, to problem nie tylko dla malucha, ale również dla jego rodziców. Mimo, że wiele smyków wyrasta z nieśmiałości, to jednak warto walczyć z nią już od najmłodszych lat.

Nieśmiałość może nam bardzo dokuczać w codziennym życiu. Wstydliwe dzieciaki nie potrafią powiedzieć, tego co czują i co myślą. Mają kłopoty z wyrażaniem własnego zdania czy poglądów. Nie stać ich na odwagę, aby powiedzieć, że coś jest dla nich niezrozumiałe albo też nie wiedzą, jak wykonać dane ćwiczenie. Nie są asertywni, nie umieją powiedzieć „nie” naciskom ze strony rówieśników, dlatego często można na nich wywierać wpływ. Mają problemy z zaklimatyzowaniem się w grupie. I choć dla przedszkolaka może nie być to jakoś bardzo uciążliwe, to wraz z wiekiem może się bardziej pogłębiać, co w konsekwencji będzie rzutować na zawieraniu znajomości i odczuwaniu satysfakcji.

Powody nieśmiałości

Jest wiele przyczyn nieśmiałości u dzieci. Może to być cecha wrodzona albo wynikająca z osobowości. Jednakże bardzo duży wpływ ma poczucie własnej wartości. I mimo że małe dziecko nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, co tak naprawdę to oznacza, to jednak świetnie to odczuwa. Na poczucie własnej wartości wpływ ma opinia innych, zwłaszcza osób, które dla dziecka są bliskie, np. rodzice, dziadkowie, ulubiony kolega/koleżanka czy pani w szkole/przedszkolu. Dlatego zadaniem rodzica powinno być rozsądne ocenianie.

Jak sprawić, aby dziecko stało się odważniejsze?

Przede wszystkim chwal malucha jak najczęściej, za każdy nawet najdrobniejszy sukces, który traktuj jako coś wyjątkowego. „Jestem z Ciebie dumna”, „namalowałeś piękny obrazek” czy „jestem pełna podziwu” pomogą smykowi czuć się ważniejszym.

Nie krytykuj. Zwłaszcza w miejscach publicznych przy innych ludziach. To obniża świadomość własnej wartości u dziecka. Jeśli maluchowi coś się nie uda, to zamiast mówić „ale z Ciebie gapa” czy „znowu Ci nie wyszło”, powiedz „tym razem się nie udało, ale następnym razem pójdzie lepiej”. Dziecko prędzej pozbędzie się nieśmiałości, jeśli będzie czuło u rodzica wsparcie i akceptację.

Kolejnym często popełnianym błędem jest porównywanie. Pamiętaj, każde dziecko jest inne i nie ma dwóch takich samych. A jeśli będziesz porównywać swoje nieśmiałe dziecko do odważnej koleżanki z klatki obok, wtedy nie uczynisz go bardziej śmiałym.

Tak często, jak to możliwe, pokazuj, że dziecko jest dla Ciebie ważne. Mów mu komplementy, wieszaj jego rysunki na lodówce, chwal przy rodzinie czy znajomych. Opowiadaj o indywidualnych sukcesach i osiągnięciach.

Maluchy poznają świat i uczą się wszystkiego poprzez naśladowanie. Dlatego to rodzice powinni być wzorem do naśladowania. Nawet pozornie błahe sprawy jak powiedzenie „dzień dobry” mogą być istotne. A różne sytuacje, które mogą przydarzyć się w przyszłości, można poćwiczyć w domu, w formie zabawy. Zapewniaj dziecko, że błędy popełniają również dorośli, ale najważniejsze jest to, aby wyciągać z nich wnioski. Budujące dla szkraba będzie komentowanie swoich porażek, np. „sądziłam, że będzie to o wiele łatwiejsze do zrobienia, ale może następnym razem mi się to uda”.

Aby przezwyciężyć nieśmiałość, dziecko powinno znajdować się w grupie i uczestniczyć w zabawach z rówieśnikami. I nie chodzi tu tylko o przedszkole czy szkołę, ale również poza nią. Zabieraj dziecko na spacer, na plac zabaw, odwiedzaj znajomych, albo zachęć do uprawiania sportów. Tego rodzaju zajęcia umożliwiają szkrabowi poznanie nowych osób i tym samym odkrycie w sobie ukrytych talentów, a to z kolei zwiększy szanse na uwierzenie we własne możliwości.

Zachęcaj jak najczęściej dziecko do uczestniczenia w pracach domowych. Niech wyciągnie naczynia ze zmywarki albo nakryje stół. Wspólnie wykonywane obowiązki domowe to nie tylko radość dla dziecka, ale również poczucie, że jest potrzebne. Pamiętaj, aby każdą, najdrobniejszą nawet pomoc nagrodzić dobrym słowem.

Nieśmiałość nie jest niczym złym, ale można ją zwalczać. Wiele osób traktuje tę cechę jak każdą inną i akceptuje ją. Tymczasem odważne dziecko to szczęśliwe dziecko. Dbaj o to, aby maluch częściej odnosił motywujące go sukcesy niż druzgocące porażki.

Oceń

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.