Jak wychować kochające się rodzeństwo?
„Podziel się z siostrą”, „ona jest młodsza” – tak mawiali do nas nasi rodzice. I my także powielamy te zachowania, dokładnie tak samo mawiając do naszych dzieci. Niestety nie jest to dobre zachowanie, ponieważ potęguje to konflikt między malcami.
Zatem jak unikać błędów i wychować szanujące się rodzeństwo?
Nie wymagaj dojrzałości
Pojawienie się drugiego dziecka w rodzinie to wielka rewolucja dla jedynaka. Przecież był oczkiem w głowie, a przyjście na świat dziecka zburzyło to, co dotąd udało się wypracować. Mama ciągle spędza czas przy noworodku, tata biega po sklepach, bo co chwila czegoś brakuje. Z kolei rodzice zaczynają wymagać od ukochanego i jedynego dotąd dziecka, aby nagle był dojrzałym braciszkiem czy siostrzyczką. Często prosi się starsze dziecko i zajęcie się tym młodszym. Musi machać grzechotkami czy podawać pieluszki – to nie sprzyja budowaniu miłości. Zamiast tego rodzi się niechęć do dziecka, które stało się niejako intruzem…
Dlatego nie można zakładać, że dziecko od razu pokocha braciszka czy siostrzyczkę. Miłość przyjdzie z czasem. Nie można oczekiwać, że starsze dziecko będzie chętne do pomocy. Należy dać mu czas na to, aby przyzwyczaiło się do nowej roli. Można prosić o przysługi, ale nie żądać ich wykonania. Pod żadnym pozorem nie można karać starszaka, gdy ten nie chce czegoś wykonać. To przejdzie, jeśli będzie wiedział, że nadal jest kochany. Dlatego to w gestii rodziców tkwi obowiązek, aby dziecko nie odczuło spadku ilości czasu, który poświęcają mu dorośli. Przytulaj, bierz na kolana, baw się – to najlepszy sposób na hamowanie zazdrości. Zapewniaj starszaka, że bycie tym pierwszym w rodzinie to przywilej i że wspólnie z rodzicami będzie mógł wprowadzać młodsze rodzeństwo w świat, pokazywał mu zabawy i był dla niego wzorem. Im więcej uwagi i troski dostanie pierworodny, tym mniej będzie o nią walczył.
Nie porównuj!
Choć wydaje Ci się, że stawianie brata czy siostry za wzór to dobry pomysł, nie zdziw się, że osiągniesz zupełnie inny efekt, niż zamierzałeś. Bo upokorzone porównywaniem dziecko zrobi wszystko, żeby tylko się do tego wspaniałego brata czy siostry nie upodobnić.
Każde dziecko chce być traktowane indywidualnie. Porównywanie sprawia, że zaczynają ze sobą rywalizować. Ponadto, takie zachowania mogą utrwalać w dziecku, zwłaszcza tym młodszym poczucie niższości. Choć mają tych samych rodziców i te same geny, dzieci mogą mieć zupełnie inne temperamenty i charaktery. Nie można ich porównywać, dlatego zamiast zmuszać malucha do naśladowania, naucz je, że może rywalizować tylko same ze sobą. Niech poprawia wyniki w nauce i swoje osiągnięcia. Chwal je, gdy przełamuje bariery. Wówczas zobaczysz, jak bardzo będzie
starało się.
Ustąp, bo jesteś starszy
Kiedy dzieci kłócą się ze sobą, te starsze zwykle słyszą, że mają ustąpić młodszym. Dorosłym wydaje się, że skoro oni potrafią iść na ustępstwa, to dziecko także pójdzie w ich ślady. Nic bardziej mylnego!
Rodzic nie powinien być sędzią wobec dzieci i wydawać wyroków. Takie zachowanie jest niesprawiedliwe i oznacza drogę na skróty. Dla starszego słowa – ustąp, bo jesteś starszy – brzmią tak, jakby rodzice faworyzowali młodszego i tym samym bardziej go kochali. To powoduje w nim złość. Z kolei młodszy może nauczyć się to wykorzystywać, bo wie, że cokolwiek nie zrobi, rodzice zawsze będą po jego stronie. Zamiast więc uczyć dziecko niewłaściwych zachowań, pokażmy inne możliwości łagodzenia konfliktów. Do starszego dziecka trafią słowa „Twój brat jest młodszy i wszystkiego nie rozumie, za to Ty wiesz dużo więcej”.
