Aby poprawnie mierzyć ciśnienie, należy trzymać ręce tak, aby opaska uciskowa znajdowała się na wysokości serca. Słuchawkę lub czujnik należy umieścić nad tętnicą ramienną.
Używając aparatu nadgarstkowego, nie wolno zapomnieć o ułożeniu mankietu na poziomie serca.
W aparatach nieautomatycznych oraz półautomatycznych należy napompować mankiet ok. 30 mmHg powyżej przewidywanej wartości ciśnienia skurczowego, która jest równoznaczna z minimalnym ciśnieniem w mankiecie, pozwalającym całkowicie zamknąć światło tętnicy ramiennej (w aparatach nadgarstkowych – tętnicy promieniowej), co objawia się brakiem tętna na tętnicy promieniowej.
Wypuszczanie powietrza z mankietu powinno odbywać się powoli, by nie przeoczyć turbulencji pierwszych fal tętna pojawiających się podczas otwierania światła tętnicy. W przeciwnym razie zaniżona zostanie wartość ciśnienia tętniczego skurczowego. Ma to szczególne znaczenie, gdy serce bije wolno. Za ciśnienie rozkurczowe przyjmuje się wartość, przy której całkowicie zanika słyszalność tonów tętna. Jeśli tony te słychać do 0 mmHg, wtedy ciśnieniem rozkurczowym określamy wartość, przy której następuje ściszenie dźwięków.