Czym jest pizza? To drożdżowy placek, polany sosem pomidorowym, z ulubionymi dodatkami zapieczonymi startym serem. To jakże zwykłe danie już niemal od 100 lat bije rekordy popularności na całym świecie, a liczni kucharze prześcigają się w tworzeniu coraz to nowych odmian, które będą zachwycać różnorodnością smaku i zapachu zarówno tych dużych smakoszy, jak i tych najmniejszych.
Tradycyjna, neapolitańska pizza jest podawana na cienkim spodzie z małą ilością składników, aby ich ciężar nie zniszczył delikatnego ciasta. Z kolei sycylijska ma o wiele grubsze ciasto i posiada prostokątny kształt. A pizza bianca zamiast pomidorowego sosu ma biały, przygotowany z dodatkiem mleka albo pesto.
Na miejscu lub na wynos
Bez względu na nasze umiejętności kulinarne, warto przynajmniej raz w życiu udać się do ekskluzywnej restauracji, w której to można poznać smak prawdziwie włoskiej pizzy przygotowanej w specjalnym piecyku, który można nagrzać nawet do 400 stopni Celsjusza. Nasz zwykły, domowy piekarnik nie umywa się do niego.
A co mają zrobić osoby, które najlepiej czują się w zaciszu własnego domu i nie lubią z niego wychodzić? To specjalnie o nich stworzono usługę zamawiania pizzy bez konieczności opuszczania domu. Jedyne, co trzeba zrobić, to zadzwonić do ulubionej restauracji, zamówić wybraną przez siebie pizzę i oczekiwać dostawcy.
Pyszną pizzę można również przygotować samemu. Wystarczy odrobina cierpliwości, aby stworzyć danie własnego autorstwa. Poniżej znajdują się cenne porady, jak uniknąć wtopy przy samodzielnym przygotowywaniu pizzy.
Spód do pizzy
Do pieczenia ciasta najlepsza jest mąka o symbolu 0 albo 00. Jest ona dość droga i niestety nie wszędzie można ją zakupić. Jeśli nie uda nam się jej kupić, wybierzmy wtedy taką, która jest jak najdrobniej zmielona, np. typ 450. Wtedy ciasto będzie gładkie i pulchne.
Ciasto zagniatamy ręką. Jeśli jednak nie lubimy robić tego dłońmi, na pomoc przychodzi wolnoobrotowy robot. Pamiętaj, że ciasto jest dobrze wyrobione, gdy bez problemów odchodzi od ścianek naczynia i nie klei się do rąk.
Następnie ciasto musi się „odgazować” poprzez uderzenie w nie pięściami.
Kolejnym krokiem jest uformowanie liczby potrzebnych spodów i bez użycia wałka rozciągania ich w ręku. Tak przygotowane placki powinny od razu znaleźć w misce przykrytą czystą ściereczką. I przez kwadrans powinny oczekiwać na wyrośnięcie. Jeśli przetrzymamy je dłużej w misce będzie suche i przerośnięte.
Sos
Spodu pizzy nie powinno smarować się gotowym sosem, który obfituje w konserwanty ani ketchupem, ani koncentratem pomidorowym. Włoska pizza charakteryzuje się iście królewsko pomidorowym sosem, który przyrządzamy z dojrzałych pomidorów, ewentualnie z tych z puszki. Konsystencja sosu musi być gęsta, w przeciwnym razie na cieście wytworzy się zakalec. Nie może być za dużo soli albo innych, intensywnych przypraw, które zakłócą cały smak pizzy.
Składniki
Do przygotowania pizzy używamy składników najwyższej jakości. Dlatego nie dajmy się skusić „serom do pizzy” po atrakcyjnie niskiej cenie. Zawierają ogromne ilości stałych tłuszczy roślinnych, które niekorzystnie wpływają na ostateczny smak dania. Jeśli zauważysz, że pizza po upieczeniu wręcz pływa w tłuszczu, to znak, że ser albo jakiś inny składnik użyty do jej przyrządzenia był za tłusty. Z kolei jeśli ser nie roztopi się na cieście równomiernie, to znak, że był zbyt chudy albo mrożony.
Przyrządzając pizzę stosuje się zasadę oszczędności. Co to znaczy w praktyce? Otóż to, aby nie nakładać zbyt wielu mokrych składników, takich jak pieczarki czy nieodparowany sos, które spowodują, że spód stanie się miękki i zakalcowaty.
Zioła
Zioła najlepiej dodawać jest do sosu – wtedy osiągną pełnię smaku. Do tego używamy suszonych ziół. Z kolei świeże najlepiej sprawdzają się do posypania dania zaraz po upieczeniu. W ostateczności można podawać je tuż przed końcem pieczenia. Gdy zostaną dodane na początku pieczenia, listki mogą się przypalić i zamiast aromatycznego smaku nabiorą niesmacznej goryczy.
Piecyki i formy do pieczenia
Najsmaczniejszą pizzę uzyskuje się z piecyka opalanego drewnem, na płycie z szamotu, która jest szczotkowana po każdym pieczeniu. Co jakiś czas piecyki wymagają wypalenia, które polega na ustawieniu urządzenia na najwyższą moc. Wówczas ciasto nie nabiera czarnego nalotu.
Do pieczenia pizzy najlepiej używać foremek aluminiowych oraz tych ze stali oksydowanej. Te pierwsze cechują się trwałością oraz łatwością w czyszczeniu. Foremki nie rdzewieją, zatem można zamaczać je w wodzie, która umożliwia o wiele łatwiejsze ich czyszczenie.
Formy oksydowane cechują się słabą odpornością na działanie wilgoci, przez co bardzo szybko rdzewieją. Po każdym czyszczeniu należy dokładnie je wysuszyć i przesmarować cienką warstwą oleju. Każde uszkodzenie formy oksydowanej negatywnie wpływa na końcowy smak pizzy.
Temperatura
Do pieczenia pizzy wymagana jest temperatura wyższa niż 300 stopni. W domowych warunkach jest to zwyczajnie niemożliwie, ponieważ obecne piekarniki osiągają najwyższą temperaturę 250 stopni Celsjusza.
Zanim włożymy ciasto do piecyka, bez względu na to, czy jest on specjalnie przeznaczony do jej wypieku czy jest to zwykły domowy piekarnik, trzeba dobrać odpowiedni tryb oraz czas pieczenia. Niewłaściwie wyregulowany piecyk może przypalać ciasto od spodu albo palić składniki znajdujące się na jej wierzchu. W szczególności dotyczy to sera, dlatego najlepiej jest go nakładać tuż przed końcem pieczenia. Z powodzeniem pięć minut wystarczy, aby ładnie się rozpuścił i pięknie pokrył naszą pizzę.
