Poród dla kobiety, która jeszcze nie rodziła, to prawie jak podróż w nieznane. Z jednej strony cieszysz się, z drugiej natomiast ogarnia Cię lęk.
Poród to niezwykłe doświadczenie dla kobiety, które pozostaje w pamięci na długo. Sęk w tym, że nie zawsze wywołuje pozytywne wspomnienia. Dla jednych pań to wydarzenie bardzo wzruszające, dla innych z kolei trudne do zniesienia z uwagi na ból. Obecnie coraz większy nacisk kładzie się na to, aby przyszła mama sama decydowała o tym, jak jej dziecko przyjdzie na świat. Efektem tych działań są standardy okołoporodowe. Jednak same zmiany nie wystarczą – ciężarne muszą wiedzieć, czego oczekują, dlatego już teraz zaplanuj swój poród!
Jakie są Twoje prawa?
Im więcej niewiadomych w głowie przyszłej mamy, tym większe są jej obawy, dlatego najlepszym lekarstwem na przedporodowy stres jest znajomość swoich praw. Zastanów się, jak chcesz, aby przebiegał ten ważny dla Ciebie dzień. Od kwietnia 2011 roku obowiązują nowe standardy opieki okołoporodowej, które mówią, że kobieta ma prawo do decydowania o tym, gdzie chce urodzić, a także ma prawo do udziału w podejmowaniu decyzji w trakcie porodu.
Szkoła rodzenia
Na zajęciach dowiesz się, jak rozpoznać pierwsze objawy porodu, co odzieje się w poszczególnych jego fazach i jak radzić sobie z bólem. Dzięki temu znacznie lepiej zniesiesz trudy porodu. Udział w szkole rodzenia jest odpłatny, ale są też kursy, za które nie trzeba płacić. Mogą być organizowane przez szpital, czasem refunduje je gmina czy miasto. Zgodnie z nowymi standardami, każda kobieta ma prawo do „praktycznego i teoretycznego przygotowania do porodu, połogu, karmienia piersią i rodzicielstwa”, co oznacza, że dopuszcza się możliwość spotykania z położną jeszcze przed rozwiązaniem.
Miejsce porodu
Możesz rodzić w dowolnie wybranym szpitalu, ale także w domu. W przypadku porodu szpitalnego warto sprawdzić, jakie możliwości oferują szpitale w naszej okolicy. Im bliżej na porodówkę, tym pewniej czuje się przyszła mama.
Jeszcze przed rozwiązaniem odwiedź oddział położniczy. W ten sposób przekonasz się, czy jest on bliski Twoim wyobrażeniom. Kobieta będzie czuła się pewniej, jeśli wcześniej zobaczy salę porodową, a także porozmawia z położną, która będzie się nią opiekowała. Dowiedz się, czy możesz dostać znieczulenie, a jeśli tak, ile to będzie kosztowało. Zorientuj się, czy w trakcie porodu będzie mogła swobodnie się poruszać, obejrzyj sale, gdzie będziesz przebywać z maleństwem już po porodzie.
W sytuacji, gdy decydujesz się na poród domowy, musisz wcześniej znaleźć położną, która takie porody przyjmuje, ponieważ nadal jest mało położnych, które posiadają odpowiednie doświadczenie. Tylko zdrowo i fizjologicznie przebiegająca ciąża gwarantuje poród rodzinny.
Plan porodu
Ustalenie takiego planu pozwoli Ci zadecydować o przebiegu porodu, da możliwość wyboru różnych rozwiązań. Dzięki temu nie będziesz musiała podejmować takich decyzji między jednym, a drugim skurczem. Położna lub lekarz prowadzący powinien zaznajomić się z Twoją rozpiską i wziąć zapisy pod uwagę.
I ETAP PORODU
Jest najdłuższy, może trwać nawet do 18 godzin w przypadku pierwszego porodu. Oto co możesz zawrzeć w swoim planie, by łatwiej znieść ten etap.
Podczas porodu może towarzyszyć Ci partner, o ile oboje jesteście do tego przekonani. Mąż może okazywać Ci nie tylko wsparcie psychiczne, ale także pomoże znieść trudy porodu. Osoba towarzyszącą może być także siostra czy matka, albo doula, która w profesjonalny sposób przygotuje Cię do porodu.
Lekarz prowadzący powinien informować Cię na temat planowanych do wykonania zabiegów. Masz prawo nie zgodzić się, np. na nacięcie krocza.
Jeśli poród przebiega fizjologicznie, masz prawo jeść i pić w czasie jego trwania. W pierwszym okresie porodu masz prawo korzystać z wanny i/lub prysznica. Ciepła kąpiel łagodzi napięcie, rozluźnia i zmniejsza odczucie bólu oraz przyspiesza rozwieranie się szyjki macicy. Zgodnie z nowymi standardami, lekarz czy położna nie ma prawa do pozostawiania rodzącej na łóżku porodowym. Wręcz przeciwnie, powinna zachęcać ją do aktywności ruchowej i pomagania w znalezieniu najlepszej dla siebie pozycji.
Możesz poprosić o znieczulenie. Najbardziej popularnym środkiem znieczulającym jest Dolargan podawany w zastrzyku, który niestety przynosi wiele niekorzystnych skutków oraz znieczulenie zewnątrzoponowe. W tym przypadku kobieta zachowuje świadomość, przestaje odczuwać ból od pasa w dół. Ma jednak możliwość poruszania się i parcia.
II ETAP PORODU
Trwa maksymalnie do dwóch godzin. Aby ułatwić sobie ten okres możesz poprosić o urodzenie w pozycji wertykalnej. Poród w pozycji stojącej najlepiej wykorzystuje siłę ciążenia, co przyspiesza przechodzenie dziecka przez kanał rodny. Tkanki krocza rozciągają się równomiernie wokół główki dziecka, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko pęknięcia.
III ETAP PORODU
Trwa kilka minut i jest mniej bolesny. W tym okresie możesz poprosić o przecięcie pępowiny przez ojca dziecka. Położna powinna rozpoznać moment, kiedy tętnienie pępowiny ustanie.
Po porodzie możesz zażądać kontaktu skóra do skóry. Wstępna ocena stanu maluszka może odbywać się na ciele mamy, a ważenie i mierzenie są odłożone do czasu pierwszego karmienia. Dzięki takiemu zachowaniu, maleństwo łatwiej reguluje temperaturę ciała, uzyskuje prawidłowe napięcie mięśniowe, stabilizuje się oddech i czynność serca. Podnosi się odporność dziecka. noworodek, który po porodzie otrzyma pierś, dostanie od mamy bogatą w przeciwciała odpornościowe siarę, która pobudzi jego układ odpornościowy.