Gra w pana, znana również jako „Pan” lub „Piotruś”, to klasyczna karciana gra towarzyska, która cieszy się dużą popularnością w wielu krajach.
Gra przeznaczona jest dla 2 do 4 graczy i używa talii 24 kart. Celem gry jest pozbycie się wszystkich swoich kart, a zwycięzcą zostaje osoba, która jako pierwsza tego dokona.
Jak się gra w Pana?
W pana należy grać 24 kartami (od dziewiątek do asów). Mała talia rozdzielona jest po równo między wszystkimi graczami. Grę rozpoczyna osoba, która posiada 9 kier, która wykłada na środek (wartość karty widzą wszyscy). Następnie gracze dokładają karty kolejno.
Wykładane karty tworzą stos, na który można wyłożyć dokładnie jedną kartę lub dokładnie cztery jednakowej wartości (np. cztery asy, cztery dziesiątki). Zasada dotyczy także osoby która rozpoczyna – może ona wówczas zamiast 9 kier, wyłożyć cztery dziewiątki (kier ma znajdować się na samym spodzie).
Karty, które są wyjmowane na stos nie mogą mieć mniejszych wartości niż karta znajdująca się na szczycie stosu. Starszeństwo kart w kolejności od najmłodszej do najstarszej: 9, 10, walet, dama, król, as. Kolor nie ma znaczenia, np. kiedy na stosie znajduje się walet – gracz może położyć na nim dowolnego waleta, damę, króla bądź asa. Nie może natomiast położyć karty niższej.
Jeśli gracz nie ma karty wyższej bądź równej, lub nie chce wyłożyć karty – musi wziąć ze stosu trzy karty. W przypadku kiedy na stosie znajduje się mniej kart niż trzy – zbiera wszystkie oprócz dziewiątki kier. Po zebraniu kart ze stosu kolejka przechodzi do następnego gracza.
Celem gry jest wyłożenie wszystkich posiadanych kart.
Możecie zagrać również w “piki cofane”. W tej odmianie kolej wyłożenia karty powraca do poprzedniego gracza, jeśli odkryta lub położona karta jest w kolorze pik.
Gra w pana poradnik video :
Wersja gry w Pana z dużą talią 52 karty
1. Początek
Przetasuj standardową talię 52 kart.
Rozdaj każdemu graczowi po 9 kart (lub inną ustaloną ilość, zależnie od liczby graczy i wersji gry).
Umieść pozostałe karty na środku stołu, tworząc stos do dobierania.
2. Początek gry:
Gracz po lewej stronie rozdającego zaczyna grę, a kolejność rozgrywki odbywa się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Gracz wybiera jedną ze swoich kart i kładzie ją na stole, tworząc stos kart odrzuconych.
Karta musi być tej samej wartości lub tej samej koloru jak ostatnia karta na stosie odrzuconych (np. jeśli na stosie jest 7 kier, gracz może zagrać inną kartę kier lub inną siódemkę).
Jeśli gracz nie może zagrać żadnej swojej karty, musi dobrać jedną kartę ze stosu do dobierania i zagrać nią, jeśli jest to możliwe. Jeśli nie może zagrać tej karty, tura przechodzi na następnego gracza.
Gracze kontynuują grę, dobierając i odrzucając karty według wyżej opisanych zasad.
3. Karty specjalne:
W niektórych wersjach gry w pana, niektóre karty mają specjalne znaczenie i powodują określone akcje podczas rozgrywki. Na przykład:
Walet (Pan) może być zagraną jako dowolna karta (gracz wybiera kolor i wartość).
Dama (Królowa) zmusza następnego gracza do dobierania dwóch kart z talii.
10 zmusza następnego gracza do pominięcia swojej tury.
4. Wygrana:
Gracz, który jako pierwszy pozbywa się wszystkich swoich kart, wygrywa grę.
Gra kończy się również, gdy wszyscy gracze nie mogą zagrać żadnej karty i stos do dobierania jest pusty. W takim przypadku wygrywa osoba z najmniejszą liczbą kart na ręce.
Gra w Pana – warianty
Istnieje wiele wariantów i lokalnych odmian gry w pana, a niektóre z nich wprowadzają dodatkowe zasady lub modyfikacje. Zasady mogą różnić się w zależności od odmiany i preferencji graczy.
Oto kilka dodatkowych wariantów, które można wprowadzić do gry:
Joker: Można dodać do gry karty Jokerów, które służą jako „dzikie karty” i mogą zastępować dowolną inną kartę. Gracz, który używa Jokera, wybiera, jaką kartę chce, żeby Joker reprezentował.
Wariant „Dwa stosy”: Zamiast jednego stosu kart odrzuconych, można użyć dwóch stosów – jeden dla kart odrzuconych tego samego koloru, a drugi dla kart tej samej wartości. Gracze mają większą swobodę wyboru, na który stos zagrać swoją kartę.
Zmiana kierunku: Przy wprowadzeniu karty specjalnej (np. króla), kierunek rozgrywki może być odwrócony. Jeśli gracz zagra króla, kolejność rozgrywki zmienia się na przeciwną do ruchu wskazówek zegara.
Wymiana kart: Wprowadzenie karty specjalnej (np. dziewiątki) pozwala na wymianę kart między graczami. Kiedy dziewiątka zostanie zagrana, gracz może wybrać innego gracza i wymienić się z nim dowolną liczbą kart.
Punktacja: Można również zastosować system punktacji, w którym gracze zdobywają punkty za karty pozostałe na ręce innych graczy po zakończeniu rundy. Gra może trwać przez określoną liczbę rund, a zwycięzcą zostaje gracz z największą liczbą punktów na koniec.
W zależności od preferencji i liczby graczy, gra w pana może być dowolnie modyfikowana, aby dostosować się do upodobań i poziomu trudności. Najważniejsze jest, aby gra przynosiła radość i dostarczała rozrywki uczestnikom.
