Woskownica piękna, określana także hoją, jest to wspaniale kwitnące pnączem. Uprawia się dwie odmiany rośliny – woskownicę piękną oraz woskownicę różową. Woskownica piękna wymaga jednak bardziej „cieplarnianych” warunków niż częściej uprawiana woskownica różowa.
Roślina pochodzi z Dalekiego wschodu i lasów tropikalnych Australii. Ma duże skórzaste liście z których wyrastają różowe lub białe kwiaty.
Roślina ta lubi miejsca jasne.
Najlepiej czuje się w temperaturze ok. 20°C; jesienią, po okresie kwitnienia, może przebywać w odrobinę chłodniejszym miejscu.
Roślinę należy podlewać od wiosny do końca lata systematycznie i raczej obfite; jesienią, szczególnie w chłodniejszym pomieszczeniu podlewanie trzeba ograniczyć; pod koniec zimy, po przeniesieniu rośliny do ciepłego miejsca należy stopniowo zwiększać ilość wody. Poleca się również zraszanie, ale tylko wtedy, gdy roślina nie ma pąków kwiatowych.
Roślinę nawozi się wiosną i latem co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych albo przefermentowanym i rozcieńczonym kurzeńcem, ewentualnie gnojówką.
Młode rośliny przesadza się co roku wiosną, z kolei starsze co 2-3 lata, do żyznej, przepuszczalnej i piaszczysto-gliniastej ziemi z kompostem, dodatek torfu nie jest raczej wskazany.
Podczas przesadzania rozdziela się starszą, rozrośniętą roślinę; sadzonki pędowe z parą liści, cięte z lekko zdrewniałych pędów, łatwo ukorzeniają się, zwłaszcza w doniczce wypełnionej mieszaniną torfu i piasku, pod przykryciem z folii i w ciepłym miejscu.
Rośliny, które zimują w ciepłych i suchych pokojach mogą zostać zaatakowane przez tarczniki i przędziorki, które zwalcza się opryskując roślinę wywarem z tytoniu; tytoń z jednego papierosa gotować 15 min w 1/2 litra wody, po ostygnięciu przecedzić. Opadanie pąków kwiatowych może być wywołane zmianą miejsca, przeciągami i przesuszeniem podłoża.