Jak zwalczyć lęk przed ciążą?

Lęk przed ciążą i porodem w literaturze określane jest mianem tokofobii czy parturifobii.

Zaburzenie jest klasyfikowane jako dysfunkcję lękową.

Wielokrotnie kobiety, które zachodzą w ciążę, jako formę jej rozwiązania wybierają cesarskie cięcie w obawie przed bólem naturalnym. W ten sposób zapewniają sobie komfort narodzin.

Tokofobia pierwotna i wtórna

Tokofobia pierwotna jest diagnozowana u dziewcząt w wieku nastoletnim i młodych kobiet, które jeszcze nie rodziły. Obserwuje się tak wielki strach przed porodem, że ciąża jest odsuwana na daleki plan albo w zupełności rezygnuje się z planów macierzyńskich.

Niektóre z kobiet decydują się na zajście w ciążę, ale tylko pod warunkiem, że jako sposób rozwiązania będą mogły wybrać cesarskie cięcie.

Cechą charakterystyczną kobiet u których diagnozuje się tokofobię jest stosowanie kilku metod antykoncepcyjnych jednocześnie, mimo że z powodzeniem jedna z nich stanowi wystarczającą ochronę. Jeszcze inne zachowanie, jakie obserwuje się u osób z tymi zaburzeniami, top rezygnacja ze współżycia do momentu, kiedy lekarz położnik ostatecznie wyda pozytywną decyzją o wykonaniu cesarskiego cięcia.

Zdarzają się przypadki, w których kobiety z tokofobią wymuszają na swoim partnerze zastosowanie wasektomii czy sterylizacji. Niektóre panie pomimo odzywającego się instynktu macierzyńskiego i zdolności do posiadania własnych dzieci decydują się na usunięcie ciąży albo adopcję.

Tokofobia wtórna jest diagnozowana w sytuacji, gdy podczas ciężkiego porodu pojawia się obsesyjny lęk przed kolejnym porodem. Zaburzenie następuje również w wyniku normalnego, prawidłowo przebiegającego porodu, po poronieniu, terminacji ciąży albo po urodzeniu martwego dziecka. Zdaniem naukowców, tokofobia może być następstwem depresji okołoporodowej.

Patologiczny strach przed porodem nasila się w trzecim trymestrze, kiedy czasu do rozwiązania pozostało niewiele. Jest o takim samym natężeniu zarówno u pierwiastek, jak kobiet, które już kiedyś rodziły.

Strach przed rozwiązaniem

Lęk przed porodem na początku przybiera postać koszmarów, nawracających obaw, które po pewnym okresie czasu prowadzą do kłopotów w wykonywaniu codziennych obowiązków domowych czy też zawodowych. Z upływem czasu tokofobia ciągnie za sobą inne objawy psychosomatyczne. U ciężarnych z zaburzeniami o wiele częściej zauważa się bóle brzucha czy też niekontrolowane wymioty.

Ten paniczny lęk przed porodem obejmuje wiele kwestii. Poczynając od strachu przed bólem, jak również obawami, co do utraty kontroli, sił fizycznych potrzebnych do parcia, jak również lękiem przed śmiercią swoją albo dziecka. Kobiety z tokofobią nie ufają lekarzom i ich kompetencjom. Ciężarne boją się, że mogą urodzić noworodka z upośledzeniem fizycznym albo psychicznym.

Jak leczyć zaburzenie?

Diagnozę o tokofobii powinien postawić lekarz psychiatra. Leczenie kobiety z tego rodzaju zaburzeniami obejmuje kompleksową współpracę psychiatry, psychologa, położnika oraz położnej.

Jednakże zamiast leczyć o wiele lepiej jest zapobiegać. I to właśnie jest kluczowym zadaniem, które powinno stanowić element edukacji przedporodowej. Wiedza z tego zakresu powinna być dla ciężarnej jasna, zrozumiała i rzetelna, obejmująca sposoby radzenia sobie z emocjami, bólem porodowym, jak również sposobami relaksowania się.

Ciężarna ma prawo zadawać pytania położnej na wszystkie nurtujące ją kwestie, a jej zadaniem powinno być wyjaśnienie wszelkich obaw.

Aby zapobiec tokofobii wtórnej należy zadbać o poprawę jakości narodzin dziecka, mając na uwadze kobietę i jej potrzeby, jak również zapewnić jej należyte bezpieczeństwo i poszanowanie.