Wadę mitralną serca można dość łatwo rozpoznać, bowiem ma ona dość charakterystyczne objawy. Na początku pojawia się tzw. nietolerancja wysiłku, podczas której pies nie jest zdolny choćby do najmniejszego wysiłku fizycznego. Wiążą się z tym trudności z oddychaniem, duszność, ale też omdlenia. Kolejny objaw jest bardzo widoczny, ponieważ zwierzę ma ciągle wzdęty brzuch i nie chce nic jeść.
Oprócz tego chudnie w zastraszającym tempie. Czasem mogą pojawić się też bezsenne noce. MVD czyli zwężenie zastawki mitralnej serca prowadzi do pompowania ogromnych ilości krwi z lewego przedsionka do lewej komory. Oczywiście serce musi dostarczyć krew także do pozostałych organów i dlatego wydajność jego pracy musi ciągle wzrastać. W związku z tym serce ulega nadbudowie, czyli zwiększa ono swoją masę. Poprzez ten proces zajmuje coraz więcej miejsca w klatce piersiowej, aż w końcu naciska na oskrzela, co zdecydowanie nie jest pozytywnym zjawiskiem, bowiem właśnie w ten sposób dochodzi do zapalenia dróg oddechowych. Gdy stadium choroby jest już stanowczo zaawansowane, pies może nawet stracić władzę w tylnych kończynach. Oprócz tego często występuje ataksja, częste utraty przytomności. Ten ostatni objaw występuje głównie dlatego, że serce nie nadąża z pompowaniem krwi do mózgu. Ostatni etap choroby psa na MVD odznacza się ciągłą utratą mięśni, a co za tym idzie, także gwałtowny spadek masy ciała.
Jak zapobiec wadzie mitralnej serca u Cavalierów?
Współcześnie mimo bardzo rozwiniętej medycyny nadal nie wiemy wiele o chorobie psów, jaką jest MVD. Istnieją hipotezy, że odpowiednia suplementacja i codzienna dieta mają wpływ na zapobieganie tej przypadłości. Psom rasy Cavalier King Charles Spaniele powinno się podawać witaminy z grupy C i E oraz koenzym Q10 i oleje rybne, które są niezwykle bogatym źródłem kwasów tłuszczowych omega 3. Gdy zauważymy pierwsze niepokojące objawy u psa świadczące o chorobie mięśnia sercowego, możemy być pewni, że wkrótce nieprawidłowo zacznie funkcjonować także układ krwionośny zwierzęcia.
Serce to najważniejszy organ w organizmie każdej żywej istoty. Jest on odpowiedzialny głównie z utrzymanie równowagi w całym ciele, dlatego choćby najmniejsze komplikacje występujące w sposobie jego działania mogą się przyczynić do bardzo poważnych w skutkach objawów dotyczących już całkiem innych organów. W konsekwencji może dojść nawet do śmierci. Z tego względu naprawdę warto zapobiegać wszelkim chorobom związanym z sercem. Nasi pupile mają skłonność do wielu chorób sercowych, jedne z nich mogą być nabyte, natomiast inne – wrodzone, odziedziczone po jednym z rodziców. Do tej pierwszej grupy czyli do wad nabytych z pewnością zaliczamy kardiomiopatię rozstrzeniową. Choroba ta dotyczy nieprawidłowej pracy serca. Kolejną przypadłością nabytą może być też endokardioza, która to odnosi się do błędnej działalności zastawek serca.
Psy trzeba obserwować!
Kardiomiopatia rozstrzeniowa czyli inaczej DCM dotyczy głównie psów o rasie, którą charakteryzuje duża wielkość. Przypadłość ta powoduje zmiany w pracy mięśnia sercowego, które są nieodwracalne i w żaden sposób nie można ich naprawić. Przykładowymi rasami narażonymi na zachorowanie na DCM są np. bernardyn czy też wilczarz irlandzki. Niestety do dnia dzisiejszego lekarzom weterynarii nie udało się do końca poznać tej choroby, jednakże istnieją przypuszczenia mówiące, że główną przyczyną zachorowań jest nieprawidłowa dieta, a wskutek niej braki żywieniowe. Wada ta może zostać również odziedziczona przez młode szczenię po rodzicach.
Endokardioza to choroba, na którą mogą ucierpieć psy ras małych jak i dużych. Polega ona na tym, że zastawki sercowe nie domykają się do końca. Z reguły przypadłość ta dotyka już nieco starsze psy, a w szczególności samców
Do wad wrodzonych psów zaliczamy m .in. ubytek w przegrodzie międzykomorowej (VSD) oraz przetrwały przewód tętniczy Botalla (PDA). Oprócz tych dwóch przypadłości wyróżniamy jeszcze mnóstwo innych chorób wrodzonych, które nie zawsze muszą być dziedziczone przez potomstwo dorosłych samców cierpiących na daną wadę serca lub z nim związaną.
Mogą występować na skutek nieprawidłowego rozwoju płodu szczenięcia. Z tego powodu tak ważne jest, aby suczki w ciąży poddawać szczegółowym badaniom mającym na celu wykrycie jakichkolwiek nieprawidłowości w fazie rozwojowej płodu. Równie istotne jest pierwsze badanie małego pieska już po urodzeniu. Jeżeli weterynarz zaobserwuje jakąkolwiek nieprawidłowość w funkcjonowaniu układu sercowego szczenięcia, powinno się je poddać szczegółowym badaniom kardiologicznym. Z przeprowadzonych do tej pory badań nad wadami serca wynika, że szczenięta do drugiego roku życia wymagają ciągłej opieki weterynarza i przeprowadzenia wielu szczegółowych badań mających na celu szybkie wykrycie nieprawidłowości związanych z ewentualną wadą serca.Wady wrodzone
Również psy pomiędzy czwartym a ósmym rokiem życia wymagają stałej kontroli lekarza weterynarii. Jednak szczególnie narażone na zachorowania są psy w podeszłym wieku, stanowiące trzecią grupę ryzyka zachorowań na choroby serca. Wszystkie psy cierpiące na wadę serca, niezależnie od wieku, szybko się męczą, mają ograniczony zakres wysiłku fizycznego oraz skłonność do częstego spania. Często pies nie chce jeść, czego następstwem wcześniej czy później jest szybka utrata masy ciała. Zwierzę może mieć też kaszel, z czasem coraz bardziej intensywniejszy, zwykle dość łatwy w rozpoznaniu, bowiem jest on charakterystyczny dla wad mięśnia sercowego.
Zagrożenie życia
Choroba w zaawansowanym stadium powoduje obrzęk płuc oraz coraz częstsze omdlenia naszego pupila. Jeżeli zaobserwujemy u naszego psa choćby najmniejszy przejaw niepokojący nas, powinniśmy niezwłocznie udać się do weterynarza, który po gruntownym przebadaniu naszego pupila będzie w stanie rozwiać nasze wątpliwości i w razie choroby mięśnia sercowego, podejmie odpowiednie kroki mające na celu polepszenie stanu zdrowia naszego czworonoga.
