Dzikie góry i rozległe połoniny od dawna przyciągają turystów, jednak wciąż pokutuje opinia, że brak tam dobrej bazy turystycznej. Tymczasem Bieszczady, obok hoteli i schronisk, oferują wiele wspaniałych atrakcji. Nie bez powodu nazywane są polskim Dzikim Zachodem, gdyż można natknąć się na indiańskie wigwamy na Rusinowej Polanie, pędzić konno galopem przez Połoninę Wetlińską, wybrać się na przejażdżkę starą ciuchcią z Cisnej-Majdanu, a nawet zobaczyć, jak wypala się węgiel drzewny.
Jadąc dużą pętlą bieszczadzką z Ustrzyk Dolnych do Ustrzyk Górnych warto zjechać w Smolniku w drogę prowadzącą do Zatwarnicy. Po kilku kilometrach turystów wita drogowskaz zapraszający do odwiedzenia Rusinowej Polany. Mówi się, że jest to najpiękniejsze miejsce w dolinie Sanu. Może dlatego urlopy spędzają tam nie tylko zwykli turyści, ale i wiele znanych osób – aktorzy, ministrowie, a także Polacy, którzy na stałe mieszkają za granicą. Na gości czeka kilka drewnianych domów pośród drzew, z widokiem na łąki i góry. Przy wjeździe stoją zebrane z okolicy kapliczki i krzyże. Latem można tam uczyć się jazdy konnej, zimą – jeździć na nartach, gdyż nieopodal znajduje się wyciąg albo zafundować sobie przejażdżkę kuligiem. Znajduje się tam też wypożyczalnia rowerów i nart, więc nuda nie grozi żadnemu turyście.
Rozrywki dla turystów
W latach 70. ubiegłego wieku na Połoninie Waryńskiej budowali prowizoryczne szałasy hippisi, tworząc prawdziwe komuny. Młodzi outsiderzy ukrywali się przed milicją, wymyślając różne sposoby na przetrwanie srogich zim. Dzisiejsze Bieszczady są już jednak inne – powstało wiele luksusowych hoteli z krytymi basenami, wygodne pensjonaty, a także przydrożne knajpy, w których można dobrze zjeść.
W okolicy organizowane są napady na kolejkę, co ma na celu urozmaicenie pobytu turystom. Ciuchcia kursuje na odcinku Cisna-Przysłup. Podróżują nią „rabusie”, czyli turyści, na których zasadzają się kowboje – rozpalają ogień na torach i zatrzymują pociąg. Takie rozrywki kończą się zwykle wspólną zabawą przy ognisku.
W Wołsatem znajduje się Zachowawcza Hodowla Konia Huculskiego. Stadnina liczy 70 hucułów, które wypożycza okolicznym gospodarstwom agroturystycznym. Choć koniki te są niewielkie, bez trudu poruszają się z jeźdźcami po górskim terenie i są bardzo przyjaźnie nastawione do ludzi.
W Bieszczadach wyznaczono 160 kilometrów konnych szlaków turystycznych. Powstały stadniny w Ustrzykach Górnych i Wetlinie, gdzie również zbudowano krytą ujeżdżalnię. Kiedy pada więc deszcz, można uczyć się jazdy konnej pod dachem. Gdy zaś pogoda jest sprzyjająca, turyści poznają piękno gór, uczestnicząc w coraz popularniejszych wielodniowych rajdach konnych. Nocują w ośrodkach na trasie, a wieczorami znakomicie bawią się przy ogniskach. Latem hucuły wożą też gości bryczkami, a zimą – saniami.
Praktyczne informacje
Dojazd: pociągiem do zagórza (na przykład z Warszawy kursują przez cały rok, dwa razy dziennie). Stamtąd do wszystkich większych miejscowości można latem dojechać autobusem lub prywatnym mikrobusem (poza sezonem kursują tylko przez Ustrzyki Dolne). Najlepiej jednak wyruszyć w Bieszczady autem. Pętle bieszczadzkie – duża i mała – są dobrze utrzymane, gorzej z lokalnymi drogami.
Noclegi: Hotele Górskie PTTK (3-gwiazdkowe) w Ustrzykach Górnych i Wetlinie (pokój jednoosobowy ze śniadaniem kosztuje 70-90 zł, z pełnym wyżywieniem – 105-120 zł; hotele turystyczne (baza BPN) w Tarnawie Niżnej, Wołosatem, Ustrzykach Górnych i Lutowiskach (nocleg – około 30 zł); ponadto hotele w Zatwarnicy, Smreku, Tucznem, Sanoku i Polańczyku (cena za pokój jednoosobowy – od 50 do 100 zł). Można się też zatrzymywać w schroniskach górskich, bacówkach i domkach kempingowych, na przykład w Sanoku, Wetlinie, Cisnej, Ustrzykach Górnych, Ustrzykach Dolnych (20 zł za łóżko, 50 zł za pokój dwuosobowy). W każdej większej miejscowości są ponadto gospodarstwa agroturystyczne (20 zł za łóżko, 60 zł za pokój dwuosobowy).
