Miniaturowe odmiany róż cieszą się wśród ogrodników wielką popularnością. Maleńkie różyczki tworzą barwne kaskady. Są one tak obfite, że spomiędzy kwiatów nie widać liści.
Krzewy miniaturowych róż mają kwiaty o wielkości 1-4 cm. Wszystkie odmiany możemy sadzić zarówno w skrzynkach na balkonach czy tarasach, jak i w ogrodzie. Pnące róże o miniaturowych kwiatach będą się pięknie wspinać po kratce, umieszczonej w pobliżu ściany domu albo przy wypoczynkowym kąciku na tarasie.
Zakup krzewów
Róże warto kupować w dobrym sklepie ogrodniczym, a najlepiej – u szkółkarza, aby mieć pewność, że są odpowiedniej jakości. Powinny mieć co najmniej 2-3 silne pędy (nie mogą być chore lub uszkodzone) i dobrze wykształcone korzenie. Skórka pędów powinna być gładka i niepomarszczona. Wosku, którym są one często zabezpieczane przed wysychaniem, nie musimy usuwać. Jeżeli kupujemy róże w pojemnikach, podłoże w doniczkach musi być wilgotne. Rośliny powinny być oznaczone etykietami z nazwą odmiany.
Pielęgnacja roślin
Róże potrzebują żyznej, dobrze przepuszczalnej i lekko kwaśnej gleby. Zanim je posadzimy, ziemi należy nawieźć kompostem lub rozłożonym obornikiem. W pierwszym roku po posadzeniu róż nie nawozimy. Od drugiego roku, po cięciu, gdy w maju pąki zaczynają rosnąć, stosujemy nawóz mineralny wieloskładnikowy w dawkach zalecanych przez producenta. Następnie możemy dla wzmocnienia roślin zastosować po pierwszym kwitnieniu nawóz płynny. Unikamy jakiegokolwiek nawożenia od połowy lipca – pędy muszą dokładnie zdrewnieć, aby róże dobrze przezimowały. Co 3-4 lata należy dostarczyć krzewom nawóz organiczny – obornik lub kompost.
Wiosną krzewy róż należy przyciąć ostrym, nie miażdżącym pędów sekatorem. Przez całe lato i jesień róże podlewamy dosyć obficie, szczególnie w okresie suszy, ale unikamy moczenia liści i kwiatów. Może to bowiem spowodować, że roślina zacznie chorować. Róże dobrze znoszą niedobór wody, ale słabiej wówczas rosną i kwitną.
Bardzo ważnym zabiegiem jest usuwanie przekwitłych kwiatów i kwiatostanów. Poprawia ono nie tylko estetykę roślin, ale też pobudza je do wypuszczania nowych pędów, które szybko zakwitną.
Przed zimą róże w ogrodzie obsypujemy ziemią i warstwą kory (10 cm) – taki kopczyk ochroni korzenie przed przemarznięciem. Pędy róż pnących i piennych najlepiej okryć matami słomianymi lub tekturą falistą. Okrycie zdejmujemy około połowy kwietnia, gdy minie niebezpieczeństwo mrozów.
Sadzenie róż w donicach
Na dno donicy sypiemy drenaż z keramzytu lub żwiru. Potem wypełniamy podłożem dla róż lub mieszaniną kory, odkwaszonego torfu i piasku (w proporcjach 1:1:1). Dodajemy także nawozu o długotrwałym działaniu. Duże pojemniki mogą cały rok stać na zewnątrz, ale od środka musimy je wykleić styropianem, bo inaczej korzenie przemarzną. Na zimę zabezpieczamy je też z zewnątrz, na przykład matą słomianą, a krzew obsypujemy u nasady kopczykiem z kory.
Sadzenie róż w ogrodzie
Krzewy kupowane w pojemnikach możemy sadzić przez cały sezon – od wiosny (maj) do jesieni (wrzesień). Natomiast krzewy sprzedawane z odsłoniętymi korzeniami łatwiej przyjmą się posadzone jesienią, więc raczej unikajmy sadzenia ich wiosną. Wybierzmy dla róż słoneczne lub półcieniste miejsce, osłonięte od wiatru. Większość odmian wymaga żyznej, przepuszczalnej i lekko kwaśnej gleby o pH 6,5. Przed sadzeniem ziemię należy nawieźć kompostem lub rozłożonym obornikiem.
Na przekopanym na głębokość dwóch szpadli zagonie robimy duże dołki (ok. 30-50 cm). Na dno każdego kładziemy jeszcze ok. 3-5 l kompostu. Przed sadzeniem korzenie róż bardzo delikatnie skracamy, usuwając te z nich, które są uszkodzone. Następnie wkładamy roślinę do dołka. Zasypujemy dołek, następnie mocno udeptujemy ziemię wokół krzewu, podlewamy obficie i formujemy kopczyk wysokości 20-30 cm.
Co może zagrozić różom?
Co może zagrozić różom?
Mączniak prawdziwy – na całej roślinie pojawia się biały mączysty nalot, świadczący o chorobie grzybowej. Rozwijająca się na powierzchni liści grzybnia sprawia, że róża wygląda jak posypana mąką.
Czarna plamistość – pojawiające się na liściach fioletowo-brunatno-czarne plamy powodują szybkie żółknięcie liści i ich opadanie.
Rdza róży – najczęściej późnym latem pojawiają się na dolnej stronie liści bardzo drobne pomarańczowe punkciki z tworzącymi się zarodnikami letnimi. Następnie do jesieni ciemnieją i tworzą się w nich zarodniki zimowe. Na górnej stronie liście mają żółto-czerwone plamy.
Mszyce – pojawiają się masowo szczególnie na młodych pędach i pąkach przez całe lato do późnej jesieni. Opanowane organy ulegają zniekształceniom.
Przędziorek chmielowiec – maleńkie białawo-żółte, brunatne lub czerwone pajączki żerują zwykle na dolnej stronie liści, snując przy tym białe niteczki przędzy. Liście mają drobne żółte plamki, początkowo tylko wzdłuż nerwów. Potem cała powierzchnia liścia staje się marmurkowata.
Skoczek różany – jest to mały (ma ok. 3 mm długości) skaczący pluskwiak, wysysający soki z rośliny. Chowa się na dolnej stronie liścia, który jest pokryty białawymi, nieregularnymi plamkami.
Wciornastek różówek – powoduje zmianę barwy i silne zniekształcenia kwiatów.
