Mówienie jest efektem skomplikowanej pracy naszych narządów mowy. Proces ten rozpoczyna się już w płucach.
Stamtąd wydychane powietrze przedostaje się przez tchawicę i krtań, gdzie napotyka na wiązadła głosowe.
Jeżeli są rozsunięte – strumień powietrza bez trudu przepływa dalej – w ten sposób powstają głoski bezdźwięczne.
Jeżeli powietrze musi pokonać opór ściśniętych wiązadeł, przepływając przez nie, wprawia je w drgania, które są źródłem dźwięku – i tak powstają głoski dźwięczne.
Następnie powietrze dostaje się do jamy gardłowej i tutaj zaczyna się rola języczka podniebienia miękkiego – jeżeli przylega od do ściany jamy gardłowej, powietrze wpada do ust i wydostaje się na zewnątrz – powstaje więc głoska ustna; jeżeli natomiast pozostaje odchylony, powietrze wpada do jamy nosowej – i powstaje głoska nosowa.
Przechodzące przez jamę ustną powietrze dodatkowo napotyka różne przeszkody, w postaci m.in. zwarć i szczelin pomiędzy wargami, dziąsłami czy zębami, i w zależności od ułożenia poszczególnych elementów jamy ustnej wobec siebie powstają różne głoski, np. zwarte, szczelinowe itp.
