Jak leczyć niedrożność kanalików łzowych?
Łzy potrzebne są nam nie tylko do wyrażania uczuć. Zapewniają oczom czystość i wilgotność. Bez przerwy wytwarzane są nowe, a te, które spełniły zadanie – odpływają. W każdym oku jest jeden gruczoł łzowy, który nieustannie pracuje, i jedna droga odpływu łez. Jeśli z jakiegoś powodu zostanie ona zamknięta, łzy płyną ciurkiem po policzku.
Bywa to krępujące, gdyż osoba z takim „defektem” sprawia wrażenie wciąż zapłakanej. W przypadku płci pięknej wiąże się to z jeszcze jednym problemem, a mianowicie… psuje makijaż.
Jaką drogę przebywają łzy?
Po opuszczeniu gruczołu łzowego (który znajduje się pod górną powieką, nieco powyżej zewnętrznego kącika oka) łzy kierują się w stronę nosa. By tak się jednak stało, muszą przepłynąć oko wzdłuż i wpaść do dwóch kanalików łzowych – górnego i dolnego. Tędy przedostają się następnie do woreczka łzowego, a potem do przewodu nosowo-łzowego i do nosa (to dlatego płacząc, mamy zawsze mokro w nosie). Cała ta droga zwie się „drogą łzową”.
Z czego wynika niedrożność drogi łzowej?
Czasem jednak łzy nie mogą z oka wypłynąć. Bywa to skutkiem urazu lub operacji nosa, złogów lub kamieni w drodze łzowej, zapalenia nosa, z którym wiąże się obrzęk błony śluzowej, rzadziej – przerostu małżowin nosowych. Ta ostatnia niedrożność drogi łzowej jest wrodzona i ujawnia się zwykle w dzieciństwie.
Jak zdiagnozować przyczynę niedrożności? O tym, co do niej doprowadziło najlepiej mówi tomografia komputerowa, wykonywana w płaszczyźnie czołowej, czyli tak jak przy diagnozowaniu chorób zatok.
Jak udrażnia się drogi łzowe?
Udrażnianie dróg łzowych zawsze rozpoczyna się od metod zachowawczych. Niekiedy wystarczy przepłukać kanaliki łzowe, a potem zapuszczać do oczu krople przeciwzapalne, żeby łzy znów mogły odpływać. Gdy to zawiedzie, konieczna jest operacja.
Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym albo miejscowym, przy użyciu różnych (m.in. laserowych) prowadnic. Zawsze polega on na wytworzeniu nowego miejsca odpływu łez z oka do nosa. A że niedrożne miejsce najczęściej znajduje się pomiędzy woreczkiem łzowym a przewodem nosowo-łzowym dolnym, po przecięciu błony śluzowej w nosie (ok. 5 mm) wycina się kawałeczek kości w okolicy woreczka łzowego i, po jego rozcięciu, odprowadza łzy bezpośrednio do nosa.
Do nowej drogi odpływu łez wprowadza się też kilka tygodni silikonowe dreniki, ułatwiające gojenie się rany, a także zapobiegające przed zarośnięciem nowej zarośnięciem. Mają mikroskopijne rozmiary, pacjent więc w ogóle ich nie czuje.
