Jak dbać o kaktusy?

Rodzina kaktusów liczy ponad tysiąc gatunków występujących na obszarze obu Ameryk. Ze względu na atrakcyjność i różnorodność kształtów, piękne kwiaty i łatwą uprawę, kaktusy są chętnie hodowane także jako rośliny doniczkowe.

Szczególnie dekoracyjnie wyglądają posadzone w płaskich ceramicznych albo szklanych misach w kompozycjach z kilku gatunków. Dzisiaj mamy dla Ciebie kilka wskazówek odnośnie do tego, jak o nie dbać, aby rosły zdrowo i pięknie przez długie lata. Zapraszamy do lektury!

Kaktusy – co warto o nich wiedzieć? 

Cereusy, czyli kaktusy kolumnowe, pnące lub pełzające. Posiadają wydłużone pędy, żebrowane, sztywne lub elastyczne. W warunkach naturalnych dorastają do znacznych rozmiarów, niektóre z nich osiągają nawet 15 metrów wysokości. Najczęściej i najchętniej uprawiana jest „Królowa nocy”, czyli kaktus o okazałych kwiatach, żółtobiałych, pachnących wanilią. Pod osłoną nocy rozwija swoje białe i bezwonne kwiaty także cereus nocny, w związku z tym zwany „Księżniczką nocy”.

Matnilarie są z kolei kaktusami kulistymi o pędach pokrytych spiralnie osadzonymi brodawkami uzbrojonymi w ciernie. Kwiaty mamilarii są drobne, przeważnie czerwone, różowe oraz białe, a wyrastają między brodawkami.

Opuncje natomiast mają pędy członowate, spłaszczone, z reguły owalne, i są pokryte rzadko rozmieszczonymi cierniami lub włoskami. W doniczkach bardzo dobrze do uprawy nadaje się opuncja drobnokolczasta oraz opuncja białowłosa, posiadająca elastyczne, podobne do włosów ciernie.

Stanowisko i podlewanie kaktusów

• Kaktusy najlepiej rosną w widnym i nasłonecznionym miejscu. Wiosną i w pierwszej połowie lata, gdy pojawiają się nowe pędy, należy podlewać je dość obficie i dbać p to, by powietrze było wilgotne. Najlepsza do ich hodowli jest tak zwana ziemia mineralna (wzbogacona nawozami mineralnymi) z dużym dodatkiem żwiru i drobnego tłucznia ceglanego, lekko kwaśna (pH 5,5—6), co można uzyskać, dodając do mieszanki niedokwaszony torf.
  • Nawożenie kaktusów

  Kaktusy nawozimy od połowy kwietnia do lipca, w odstępach tygodniowych, pamiętając jednak stale o tym, by stężenie roztworu nie przekraczało 0,15 proc. Najlepsze w tym celu będą nawozy mineralne z przewagą fosforu i potasu — należy więc dokładnie w sklepie przeczytać etykietkę wybranego nawozu lub poprosić o radę sprzedawcę.

  • Przesadzanie kaktusów

  Młode kaktusy przesadza się co roku, starsze — co 2—3 lata. Na dnie doniczki układamy drenaż, na przykład z ceglanych skorup. Rośliny sadzimy płytko, dobrze obciskając ziemię wokół korzeni. Podlewamy je dopiero po kilku dniach od przesadzenia, dodając do wody nieco środka grzybobójczego, co zabezpieczy uszkodzone korzenie przed gniciem. Świeżo przesadzone rośliny u-stawiamy na ciepłym spodzie, co przyspieszy tworzenie się nowych korzeni.

  Zimą kaktusy przenosimy w chłodniejsze miejsce (8—12°C) i ograniczamy podlewanie, nie przesuszając jednak bryły korzeniowej — co tydzień zwilżamy ziemię.

  • Rozmnażanie kaktusów

  Kaktusy doskonale rozmnażają się przez sadzonkowanie. Najlepsza pora to maj—sierpień. Sadzonki — oderwane młode pędy (mamilarie i opuncję) i poziomo przecięte odcinki pędów (cereusy) — umieszczamy płytko w doniczce z czystym wilgotnym piaskiem. Zapewniamy temperaturę powietrza ok. 18—20°C i spokojnie czekamy trzy tygodnie na ukorzenienie się roślin.

  Rozmnażanie kaktusów z nasion wymaga natomiast pewnej cierpliwości. Nasiona wysiewa się wczesną wiosną do płytkich misek z ziemią liściową i piaskiem (wszystko przesiane!). Nasion nie przykrywamy ziemią, lecz tylko lekko je przyklepujemy.

Wskazana jest wysoka temperatura otoczenia (ok. 26°C). Zapewniamy stałą wilgotność podłoża. Nasiona kiełkują w ciągu kilku dni. Gdy na siewkach ukażą się pierwsze ciernie, roślinki przepikowujemy do małych doniczek. W zależności od siły wzrostu poszczególnych gatunków, rośliny przesadzamy jeszcze raz lub dwa. Dorodny okaz uzyskamy po 2—3 latach.